در پاسخ به ممنوعیت آتی اتحادیه اروپا در مورد آبکاری کروم، تولیدکنندگان سیلندرهای هیدرولیک به دنبال جایگزین های نوآورانه ای هستند تا از برتری مداوم در عملکرد و دوام اطمینان حاصل کنند. یکی از این راه حل ها که توجه گسترده ای را به خود جلب می کند، Nitrocarburizing است که به عنوان فناوری QPQ (Quench-Polish-Quench) نیز شناخته می شود. این فرآیند یک رویکرد دگرگون کننده برای عملیات سطح ارائه می دهد که استحکام بی نظیر، مقاومت در برابر خوردگی و طول عمر را به اجزای سیلندر هیدرولیک ارائه می دهد.
در مقایسه با روش سنتی تمپر کردن سطح، Nitrocarburizing (QPQ) و آبکاری کروم دو فرآیند متفاوت با مزایا و معایب متمایز هستند، به ویژه در مورد خواص پوشش حاصل. بیایید یک مقایسه سریع داشته باشیم.
1. مقاومت در برابر خوردگی:
(1) آبکاری کروم: روکش کروم مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی دارد و برای کاربردهایی که قرار گرفتن در معرض محیط های خشن یا مواد خورنده نگران کننده است مناسب است.
(2) Nitrocarburizing: Nitrocarburizing همچنین مقاومت در برابر خوردگی خوبی را به خصوص در مقایسه با سطوح فلزی تصفیه نشده ایجاد می کند. با این حال، ممکن است در همه شرایط سطح مقاومت در برابر خوردگی را مانند روکش کروم ارائه نکند.
2. سختی:
(1) آبکاری کروم: آبکاری کروم می تواند سختی مواد بستر را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و مقاومت در برابر سایش و دوام را ارائه دهد.
(2) Nitrocarburizing: Nitrocarburizing همچنین می تواند سختی سطح را افزایش دهد، اگرچه معمولاً به اندازه آبکاری کروم نیست. با این حال، می تواند مقاومت در برابر سایش و استحکام خستگی را بهبود بخشد.
3. ضخامت و تغییرات ابعادی:
(1) آبکاری کروم: روکش کروم لایه ای از کروم را به بستر اضافه می کند که می تواند منجر به تغییرات ابعادی شود، به خصوص اگر تحمل دقیق بسیار مهم باشد. علاوه بر این، ضخامت لایه کروم می تواند بسته به کاربرد متفاوت باشد.
(2) Nitrocarburizing: Nitrocarburizing به طور معمول یک لایه انتشار در مواد بستر تشکیل می دهد، که منجر به حداقل تغییرات ابعادی می شود. ضخامت لایه نیتروکربوریزه می تواند یکنواخت تر از آبکاری کروم باشد.
4. ملاحظات زیست محیطی و بهداشتی:
(1) آبکاری کروم: آبکاری کروم شامل استفاده از کروم شش ظرفیتی است که سمی و سرطان زا است و در طول تولید و دفع خطرات زیست محیطی و سلامتی را به همراه دارد.
(2) Nitrocarburizing: Nitrocarburizing به طور کلی شامل خطرات زیست محیطی و بهداشتی کمتری در مقایسه با روکش کروم است، زیرا در آن از کروم شش ظرفیتی استفاده نمی شود. با این حال، این فرآیند ممکن است همچنان شامل استفاده از مواد شیمیایی خطرناک باشد و به شیوه‌های مدیریت و دفع مناسب نیاز دارد.
اما چگونه HCIC با سیلندر با استفاده از فناوری QPQ برخورد می کند تا از همه مزایا بدون آسیب رساندن به محیط زیست برخوردار باشد؟ بیایید وارد جزئیات کامل شویم.
1. درمان نیتروکربوریزه کردن چیست؟
به بیان ساده، تیمارهای Nitrocarburizing، عملیات ترموشیمیایی هستند که سطح مواد آهنی را با اتم های نیتروژن و کربن غنی می کنند. به طور گسترده ای برای سخت شدن مواد برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی استفاده می شود.
2. مبانی نیتروکربورسازی مایع
گروه HEF از نیتریدینگ یونی مایع برای نیتروکربورسازی استفاده می کند، که فناوری کلیدی است که به این راه حل قوی، کارآمد و رقابتی کمک می کند.
3. تغییرات سطحی
بعد از نیتروکربوریزه کردن روی سطح مواد چه اتفاقی می افتد؟ در نمایش زیر می توانید تفاوت لایه ها را ببینید.
این فرآیند عملکرد سطح را در آزمون مقاومت در برابر سایش و خوردگی بسیار بهبود بخشیده است.
4. پارامترهای کلیدی برای کنترل
مهمترین پارامترهای موثر بر عملکرد کدامند؟
در اینجا نموداری ارائه شده است که مهمترین عوامل و نحوه کنترل آنها برای دستیابی به عملکرد بهتر را نشان می دهد.
5. افزایش خواص سطح
در نتیجه، سطحی با ویژگی هایی از جمله خواهید داشت
1) مقاومت در برابر سایش بالا و اصطکاک کم
2) مقاومت در برابر خوردگی بالا
3) حفاظت از تشنج
4) عدم لایه برداری و ترک خوردگی
5) بدون نیاز به ماشینکاری مجدد
6) جنبه ها
در نتیجه، با تمام این ویژگی ها و مزیت ها در فرآیند دوستدار محیط زیست، صنایعی که با شرایط کاری چالش برانگیز مانند صنایع انعکاسی و حمل زباله می توانند انتخاب بهتری در فرآیند ساخت سیلندر و عملکرد نهایی داشته باشند. به عنوان یک ارائه دهنده راه حل های هیدرولیک حرفه ای، HCIC از شما استقبال می کند تا از فناوری جدید با ما لذت ببرید!
